Coraz więcej kobiet z różnych powodów decyduje się na macierzyństwo po trzydziestym roku życia. Bardzo często kobiety tłumaczą swoją decyzję chęcią stabilizacji zawodowej oraz finansowej. O czym powinna pamiętać kobieta planująca ciążę po trzydziestce?
Optymalny wiek zalecany przez lekarzy na zajście w ciąże to 19-25 lat. Jednak macierzyństwo po 30. roku życia ma wiele zalet, np. kobiety świadomie przygotowują się do posiadania potomstwa i są pewniejsze siebie w roli matki. Niestety z biologicznego punktu widzenia zajście kobiety w ciąże po 30. roku życia może być trudniejsze niż kobiety około 20 roku życia – choć nie jest to oczywiście regułą.
Każda kobieta ma własną rezerwę jajnikową, która maleje wraz z wiekiem, tym samym są coraz mniejsze szanse na zapłodnienie. Po 30. roku życia tylko około 12-15 % z około 400 000 komórek jajowych ma szansę zostać zapłodnione.
Rezerwa jajnikowa może być monitorowana przy pomocy badania hormonu AMH i FSH lub USG w wyznaczonych dniach cyklu (pomiędzy 10. a 20. dniem cyklu).
Po 30. roku życia mogą wystąpić trudności z zajściem w ciążę. Najczęściej są one spowodowane zmniejszeniem się rezerwy jajnikowej u kobiet oraz zmniejszeniem się rezerwy plemników u mężczyzn. Bardzo duży wpływ na rezerwę plemnikową ma siedzący tryb pracy np. za kierownicą lub za biurkiem. W takiej sytuacji dochodzi często do przegrzania jąder i podwyższenia temperatury w czasie cyklu rozwojowego plemników. Bardzo duże znaczenie ma również:
U niektórych kobiet po 30. roku życia występują również zaburzenia miesiączkowania. Dochodzi wtedy do pogorszenia się jakości komórek jajowych, co może doprowadzić do:
Jeśli kobieta zajdzie w ciąże po 30. roku życia, to w większym stopniu jest narażona na występowanie ciążowych chorób:
U takich kobiet zwiększone jest również ryzyko występowania obrzęków oraz gorszego samopoczucia w ciąży.
Jeśli kobieta planuje ciąże, powinna zadbać o:
Jednym z najczęstszych problemów z zajściem w ciążę, w tym wieku jest niepłodność. Jeśli po roku regularnego (kilka razy w tygodniu) współżycia bez zabezpieczenia nie dochodzi do zapłodnienia, to kobieta powinna zgłosić się do ginekologa w celu przeprowadzania odpowiedniej diagnostyki.
Próby zapłodnienia wymagają od partnerów dużo spokoju i cierpliwości. Stres zmniejsza szanse na macierzyństwo. Zwłaszcza jeśli w wyniku stresu dochodzi do wahania hormonów, może to utrudniać zapłodnienie lub zagnieżdżenie się zarodka w macicy.
Bardzo ważne jest również odpowiednie nastawianie do seksu – powinien być elementem spajającym związek, a nie tylko metodą prokreacji.
Warto, aby przyszli rodzice wykonali kilka badań – nawet jeśli uważają, że są w pełni zdrowi. Dzięki temu można zabezpieczyć maleństwo przed ewentualnym wystąpieniem schorzeń oraz poprawić swój stan zdrowia (jeśli jest taka konieczność).
Lekarz ginekolog powinien bardzo dobrze poznać swoją pacjentkę – poprzez wywiad oraz badania:
W czasie monitoringu cyklu wizyty u ginekologa odbywają się średnio dwa razy, w odstępie kilku dni.
Przed planowanym poczęciem należy zadbać o stan uzębienia. W zębach nie może być żadnej próchnicy, ponieważ jest ona źródłem bardzo groźnych bakterii, które mogą być niebezpieczne dla dziecka. W czasie ciąży nie można wykonywać niektórych zabiegów stomatologicznych, dlatego wskazane jest wyleczenie zębów przed ciążą.
Bardzo wielu lekarzy zaleca suplementację kwasem foliowym, już około na 3 miesiące przed planowanym zajściem w ciąże. Zalecana dawka to 0,4 mg dziennie.
