Od dawna wiadomo, że układanie puzzli jest świetną formą rozrywki dla każdego, niezależnie od wieku. Jest to także idealny sposób na spędzenie wspólnego czasu z rodziną czy przyjaciółmi.
Układanie puzzli jako doskonała gimnastyka dla mózgu
Psychologowie zalecają, aby uczyć dziecko układania puzzli już od najmłodszych lat. Jest to rewelacyjna gimnastyka dla dziecięcego mózgu, która pozwala na uniknięcie w przyszłości dysleksji.
Poprzez układanie puzzli dziecko uczy się:
- kreatywności,
- cierpliwości,
- koncentracji,
- spostrzegawczości,
- rozwijania wyobraźni przestrzennej.
Wpływ układania puzzli na rozwijanie wyobraźni przestrzennej u dzieci został potwierdzony kilka lat temu przez badania naukowe przeprowadzone na jednej z amerykańskich uczelni.
Badanie na Uniwersytecie w Chicago1
W badaniu brało udział 53 dzieci. W chwili jego rozpoczęcia dzieci miały dwa lata. Przez kolejne dwa lata, w odstępie 4-miesięcznym, osoby prowadzące badanie przyjeżdżały obserwować dzieci w ich domach. Obserwacja badanego dziecka trwała tylko 90 minut. Rodzice badanych dzieci mieli spędzać z nimi czas w naturalny, zwyczajny sposób.
Naukowcy z Amerykańskiego instytutu szukali odpowiedzi na pytanie: „Czy dzieci układają puzzle, a jeśli tak, to jak to robią?”. Badanie zakończone zostało testami, których wynik może zaskoczyć.
Układanie puzzli przez badane dzieci
Materiał z badań był dość szeroki, ponieważ obejmował notatki asystentów oraz nagranie każdej z sześciu 90-minutowych wizyt. Na podstawie materiału okazało się, że:
- około połowy badanych dzieci (27 z 53) co najmniej raz podczas sesji obserwacyjnej układała puzzle,
- 14 chłopców i 13 dziewczynek układa puzzle,
- rodzice dzieci układających puzzle byli lepiej sytuowani i mieli bogatsze słownictwo.
Podczas obserwacji dzieci badano, jak wygląda układanie puzzli. Kryteria tego badania były następujące:
- Jak często na sesjach obserwacyjnych dziecko układa puzzle?
- Z ilu elementów składała się układanka?
- Jakie było zaangażowanie dziecka i rodzica w układanie puzzli?
- Jakim językiem posługiwali się rodzice?
Dla wyniku badania bardzo duże znaczenie miało:
- ile razy dziecko wyciągnęło układankę,
- czy dziecko chętnie samo układa puzzle,
- czy układanie puzzli było formą przymusu ze strony rodziców.
Zaskakujący wynik testów
Każde z dzieci biorące udział w tym badaniu zostało sprawdzone w teście na wyobraźnię przestrzenną. Dzieci układające puzzle miały średnio o 10% lepsze wyniki testu.
Amerykańskich naukowców nie zaskoczyło, że chłopcy mieli dużo wyższe noty w teście niż dziewczynki. Badacze przeanalizowali także inne czynniki i doszli do wniosku, że dobre wyniki w teście na wyobraźnię przestrzenną były uwarunkowane przez:
- płeć,
- moment, w którym dziecko zaczęło układać puzzle – im wcześniej, tym lepiej,
- zamożność oraz wykształcenie rodziców,
- używanie bogatego słownictwa przez rodziców.
Dlaczego wyniki chłopców były lepsze niż dziewczynek?
Od dawna wiadomo, że chłopcy dominują w naukach ścisłych oraz technicznych. Wielu naukowców zastanawia się, czym spowodowany jest ten fenomen. Czy są to predyspozycje wrodzone, czy nabyte? Naukowcy z Uniwersytetu Chicago doszli do wniosku, że zaangażowanie w układanie puzzli ma znaczenie. Dziewczynki w badaniu wybierały dużo prostsze układanki niż chłopcy. Podczas badania naukowcy zauważyli również, że chłopcy posiadają genetyczne uwarunkowania do myślenia przestrzennego.
Kiedy pierwsze puzzle dla dziecka?
Niestety nie ma jednoznacznej odpowiedzi, kiedy jest najlepszy czas na pierwsze puzzle. Jeśli chcesz zainteresować malca tą formą zabawy, warto najpierw przeprowadzić test. Spróbuj ułożyć z dzieckiem małą układankę, a następnie oceń, czy Twoja pociecha była nią zainteresowana. Jeśli nie, schowaj puzzle i ułóż je z dzieckiem za jakiś czas.
Nie warto układać puzzli z maluchem na siłę, bo można je zrazić do tej formy rozrywki.
Jakie puzzle wybrać?
Na rynku dostępnych jest bardzo wiele różnych rodzajów puzzli od tych tradycyjnych, po piankowe, drewniane, magnetyczne oraz przestrzenne. Niezależnie, które puzzle wybierzesz dla swojego dziecka, musisz zadbać o to, aby były bezpieczne, czyli wytwarzanie z certyfikowanych materiałów.
Warto bardzo dokładnie przyjrzeć się składom puzzli piankowych oraz drewnianych pod kątem ewentualnej obecności toksyn – takie układanki trzeba omijać. Najpopularniejsze rodzaje puzzli dostępne na rynku to:
- kartonowe – próby układania można rozpocząć już z około półtorarocznym dzieckiem. Warto pozwolić mu dopasować kartoniki samemu. Należy zacząć od jak najprostszych 3-elementowych układanek;
- magnetyczne – ten rodzaj puzzli jest świetną propozycją dla dwulatka. Elementy można łączyć ze sobą w dowolny sposób;
- kostka – składająca się z dziewięciu kwadratowych klocków, z których można ułożyć sześć kolorowych rysunków;
- sensoryczne – takie puzzle są idealne dla wszystkich dzieci z problemami SI. Dziecko, dotykając tych puzzli, ma możliwość poznania różnych faktur poprzez imitację sierści różnych zwierząt m.in. lwa, krokodyla i węża;
- tradycyjne – przeznaczone dla starszych dzieci. Jest to idealna zabawa na parę godzin układania.
