Pierwszy krok dziecka jest zawsze bardzo wyczekiwany przez rodziców. Samodzielne chodzenie rozpoczyna nowy etap w życiu. W jaki sposób można wspierać naukę chodzenia u dziecka?
Czas stawiania pierwszych kroków ma znaczenie?
Wśród wielu rodziców panuje przekonanie, że im dziecko szybciej zacznie chodzić, tym lepiej. Badania szwajcarskich naukowców jednoznacznie wykazały, że szybkość rozpoczęcia samodzielnego chodzenia nie ma żadnego znaczenia w dalszym rozwoju malucha. Tym samym powszechna opinia, że szybsza nauka chodzenia wpływa pozytywnie na inteligencję dziecka, jest błędna.
Nie pionizuj na siłę
Każde dziecko rozwija się w swoim tempie, dlatego nie należy stawiać go na siłę. Stawianie dziecka na siłę może wpłynąć negatywnie na jego rozwój m.in. przez spowolnienie procesu chodzenia i wykrzywienia kręgosłupa.
Układanie maluszka na brzuchu
Niewielu rodziców wie, że wspomaganie nauki chodzenia rozpoczyna się już w wieku noworodkowym od układania dziecka na brzuchu – w pozycji żaby (nogi szeroko na zewnątrz). Pozycja ta stymuluje mięśnie tułowia, pleców i szyi. Dzięki temu niemowlę podnosi głowę do góry. Następnie zaczyna podpierać się na łokciach, a potem na całych rękach – jest to pozycja do siadania. Po opanowaniu przez dziecko pozycji siedzącej następuje etap bujania się na kolanach, raczkowania i chodzenia.
Niestety nie wszystkie niemowlęta chętnie leżą na brzuchu, dlatego warto je przekonywać do tej pozycji np. za pomocą maty edukacyjnej oraz interaktywnych zabawek dostosowanych do wieku malucha.
Raczkowanie to ważny wstęp do nauki chodzenia.
Dziecko uczy się oceniać odległość oraz obierać kierunek przemieszczania się. Naprzemienne ruchy rąk i nóg angażują obie półkule mózgu, co wpływa bardzo korzystnie na dalszy rozwój. Naprzemienne raczkowanie jest bardzo ważnym wstępem do nauki chodzenia.
Niektóre dzieci nie chcą się w ten sposób przemieszczać. Dlatego tak ważne jest zachęcanie dziecka do raczkowania np. specjalnymi zabawkami, które się przemieszczają, a dziecko je „goni”.
Pchacz-pomocnik w nauce chodzenia
Wielu fizjoterapeutów poleca do nauki chodzenia pchacze, czyli mobilne zabawki, które pomagają dziecku w przemieszczaniu się. Lekarze zalecają je dopiero gdy maluch potrafi sam utrzymać równowagę. W innym przypadku dziecko będzie nieprawidłowo obciążać kręgosłup, co może doprowadzić do dużych wad postawy.
Zalety pchacza
- pomaga w pewnym przemieszczaniu się dziecka,
- pozwala na pokonywanie większych odległości,
- zabawki dołączone do pchacza rozwijają małą motorykę,
- wspomaga rozwój mięśni posturalnych.
Nie stosuj chodzika
Chodziki są bardzo popularne, lecz niekorzystnie wpływają na rozwój dziecka. Specjaliści alarmują, że zabawki te nie nadają się do nauki chodzenia i mają negatywny wpływ na rozwój malucha, ponieważ:
- powodują nieprawidłowe ustawienie miednicy i kręgosłupa,
- nieprawidłowo obciążająstopy i mięśnie, przez co zostaje opóźniona nauka chodzenia,
- zostaje zaburzona ocena odległości,
- dziecko nie potrafi utrzymać równowagi.
Ważny pierwszy krok
Rodzice powinni zadbać, aby etap raczkowania trwał jak najdłużej. Najczęściej między 12 a 14 miesiącem życia maluszek sam zaczyna stawiać swoje pierwsze kroki. Pierwsze próby samodzielnego chodzenia to przemieszczanie się przy meblach. Z czasem dziecko zaczyna być coraz bardziej odważne i decyduje się na pierwsze samodzielne kroki.
Co powinno zaniepokoić rodzica?
Każde dziecko rozwija się w swoim tempie, lecz rodziców powinno zaniepokoić, gdy dziecko:
- nie chce samodzielnie stawać;
- nie zacznie chodzić do 18 miesiąca życia;
- podczas chodzenia ustawia stopy do środka.
W takim przypadku warto wybrać się z dzieckiem do lekarza POZ lub na konsultację do neurologa i fizjoterapeuty.
Zdjęcie główne: Jakob Owens, źródło: unsplash.com
