Sen dla maleńkiego noworodka jest właściwie najważniejszy. To dzięki jego odpowiedniej ilości, rozwój dziecka przebiega prawidłowo i bez komplikacji zdrowotnych. Jednak pomimo ogólnego obrazu ciągle śpiącego noworodka, zdarza się, że jako świeżo upieczony rodzic masz problem z usypianiem swojej pociechy. Okazuje się, że ta pozornie łatwa czynność staje się kłopotliwa. Dziecko płacze, a Ty frustrujesz się przez ogólne zmęczenie. Jednak istnieje deska ratunkowa w postaci różnych metod na usypianie dziecka – opracowanych nie tylko przez ekspertów, ale także doświadczonych rodziców.
To najpopularniejsza metoda opracowana przez amerykańskiego pediatrę dr Harveya Karpa i skuteczna tylko w okresie trzech pierwszych miesięcy życia dziecka. Głównym celem metody 5S jest stworzenie warunków zbliżonych do tych panujących w brzuchu mamy. Nazwa pochodzi od 5 haseł, które ją opisują, a wszystkie zaczynają się na literę S; spowijanie (swaddling), stabilizacja pozycji (slide/stomach position), szumienie (shushing), kołysanie (swinging) oraz ssanie (sucking).
Na początku jako pierwszym hasłem jest spowijanie. Właśnie tą czynnością musisz rozpocząć stosowanie metody 5S. W tym celu owiń dziecko ciasno i ciepło, ale w taki sposób, by mogło się poruszyć. Do tego najlepiej użyć elastycznego spowijacza lub pieluszki tetrowej. Kolejnym krokiem jest stabilizacja pozycji, którą wykonasz, nosząc owinięte wcześniej dziecko na rękach, ale w wygodnej pozycji. Na boku bądź na brzuszku. Trzecim krokiem jest szum, który możesz wywołać za pomocą suszarki, odkurzacza, źle nastawionego radia, bądź specjalnego misia wyposażonego w szumiący dźwięk. Kołysanie to czwarte hasło na liście. Wystarczy, że zaczniesz bujać delikatnie dzieckiem, trzymając je na rękach. Jeżeli po tych krokach Twoja pociecha nadal nie zasnęła, masz jeszcze ostatni sposób metody 5S, czyli ssanie. Musisz dać dziecku pierś, smoczek, bądź cokolwiek, co mogłoby wziąć do ust i ssać.
Jej autorem jest Richard Ferber. To prosty sposób, lecz wymagający cierpliwości i poświęcenia czasu. Na początku połóż dziecko do łóżka, jednak wtedy, gdy będzie jeszcze przytomne, ale zmęczone i bardzo śpiące. Następnie musisz wyjść z pokoju. Najbardziej prawdopodobnym scenariuszem będzie płacz dziecka, ale nie możesz od razu go uspokajać. Poczekaj 5 minut i wtedy wejdź do pokoju, jednak wycisz swoje maleństwo, nie biorąc go na ręce. Zostań z nim jeszcze przez ok. 3 minuty i wyjdź. Kiedy dziecko ponownie zacznie płakać, tym razem poczekaj 10 minut i powtórz wyciszanie bez podnoszenia z łóżeczka. Jeśli maluszek się uspokoi, wyjdź z pokoju. Sytuacja z płaczem najprawdopodobniej ponownie się powtórzy, więc tym razem odczekaj 15 minut i ponów kolejne czynności. Jeżeli dziecko nie będzie mogło się uspokoić, powtarzaj te czynności, zwiększając czas oczekiwania aż do momentu całkowitego zaśnięcia. Metodę Ferbera stosuj codziennie, wydłużając początkowy czas o 5 minut. Dzięki cierpliwości i wytrwałości ten sposób przyniesie oczekiwane efekty i Twoje dziecko nauczy się samo zasypiać.
Zupełnie kontrastującym sposobem jest rodzicielstwo bliskości, termin wprowadzony przez amerykańskiego pediatrę, dr Williama Searsa. Jak sama nazwa mówi, chodzi tutaj o bliskość rodzica z dzieckiem. Według dr Searsa musisz spać razem ze swoim dzieckiem. Dzięki temu będzie czuć Twoje ciepło i bezpieczeństwo, a wasza więź mocno się pogłębi.
Istnieje kompromis dla tych dwóch skrajnych metod w postaci pomysłu angielskiej pielęgniarki i położnej Tracy Hogg, która na podstawie wieloletniego doświadczenia zauważyła, że dobrym sposobem jest usypianie dziecka bez nadmiernej ingerencji. Polega na tym, że musisz dziecko usypiać raz, nosząc je na rękach, a raz zostawiając w łóżeczku, ale tak, by czuło Twoją obecność.
Najczęściej stosowaną metodą przez rodziców jest usypianie dziecka przy piersi mamy. Lecz w tym przypadku musisz liczyć się z tym, że Twoja pierś może zamienić się w smoczek i w efekcie nie będziesz mogła spokojnie spać.
Innymi sposobami jest po prostu budowanie relacji i bliskości z dzieckiem, by mogło czuć się bezpiecznie. Otulaj swoje dziecko, głaskaj, przytulaj, trzymaj za rączkę albo nawet nóżkę. Dotyk jest niesamowicie ważny.
