Artykuł sponsorowany
Rodzicielstwo nie jest łatwe. Na większość sytuacji, które mogą Cię spotkać podczas wychowywania swoich pociech, nawet nie możesz się przygotować z wyprzedzeniem. Brak prywatności, czasu dla siebie, snu oraz nieustanny kontakt fizyczny z dzieckiem sprawiają, że wielu rodziców czuje się źle w swojej roli. Frustracja, zmęczenie oraz poczucie samotności są czymś normalnym, co spotyka większość młodych oraz bardziej doświadczonych rodziców. Podpowiadamy, jak radzić sobie z trudnościami wychowawczymi i jak pokonywać kryzysy w rodzicielstwie.
Zadbaj o siebie
Dobry rodzic to szczęśliwy rodzic. Mit o tym, że matka powinna w stu procentach poświęcać się dla swoich dzieci jest niezwykle krzywdzący i niszczący dla relacji. Całkowite zatracenie się w macierzyństwie prowadzi do frustracji, smutku, poczucia osamotnienia i niezrozumienia. Jeśli nie chcesz mieć żalu do swojego dziecka i zależy Ci na tym, żeby naprawdę czerpać przyjemność z bycia mamą, nie zapominaj o sobie.
Zadbaj o siebie wizualnie – idź na paznokcie, do fryzjera, kup sobie nowy płaszcz na wiosnę, ale też nie zapominaj o swoich zainteresowaniach i pasjach. Poza opieką nad dziećmi znajdź też czas dla siebie, by realizować swoje hobby, wyjść do kina, na koncert czy kawę z przyjaciółką. Ważne jest też, by nie bać się poprosić o pomoc, jeśli czujesz, że sama nie dajesz rady. Czasem wystarczy wsparcie ze strony ojca dziecka lub rodziny, jednak nie zawsze jest to dostateczne rozwiązanie. Pomoc psychologa okazuje się czasem niezbędna i jeśli czujesz potrzebę poszukania wsparcia, nie bój się tego robić. Na stronie https://www.centrum-ja.com.pl/ możesz znaleźć terapeutę oraz cenne porady dotyczące zdrowia psychicznego. Pójście na terapię jest najlepszym, co rodzic może zrobić dla swojego dziecka.
Znalezienie czasu dla siebie może być dużo trudniejsze dla samodzielnych rodziców, ale możesz pokonać te komplikacje korzystając z pomocy bliskich, przyjaciół, rodziny lub opiekunki.
Szukaj odpowiedzi na pytania
Wielu rodziców nie jest świadomych problemów, z jakimi borykają się ich dzieci. ADHD, spektrum autyzmu czy dysleksja mogą w znaczącym stopniu wpływać na zachowanie pociech i sprawiać, że wydają się one zwyczajnie niegrzeczne. Niezrozumienie tych trudności rozwojowych może wywoływać w rodzicach frustrację, a nawet poczucie porażki wychowawczej.
Na stronie https://godzinadlasiebie.pl/sklep/kursy-online/trening-umiejetnosci-wychowawczych-dla-rodzicow/ możesz znaleźć poradniki z cennymi wskazówkami, które pomogą Ci w opiece nad dzieckiem z zaburzeniami neurorozwojowymi. Zrozumienie mechanizmów takich zaburzeń pozwala na znalezienie w sobie większych pokładów empatii i cierpliwości, a wiedza na ich temat ułatwia wychowanie dzieci nie neurotypowych.
Pracuj nad cierpliwością i zrozumieniem
Świat dziecka jest zupełnie inny od świata, w którym żyją dorośli. Najtrudniejszym wiekiem, zarówno dla rodziców, jak i dla samych pociech, jest okres od drugiego do trzeciego roku życia, określany jako „bunt dwulatka” oraz wiek nastoletni. Choć dzieli je wiele lat, oba te okresy rządzą się bardzo podobnymi schematami i wynikają z podobnych pobudek.
Zarówno dwu-, jak i trzynastolatek chce zaznaczać swoją autonomię, usamodzielniać się i na swoich zasadach poznawać świat. Oczywiście przy maluchu awanturę może wywołać zły kolor kubka lub nagła zmiana podjętej przed chwilą decyzji, podczas gdy nastolatkowie wykłócają się o spotkanie na drugim końcu Polski z osobą poznaną w Internecie, ale podłoże tych zachowań jest bardzo zbliżone. Jako rodzic nie możesz pozwalać sobie na wybuchy złości czy, co gorsza, agresji, dlatego staraj się pracować nad swoją porywczością i wypracuj mechanizm radzenia sobie z trudnymi emocjami. Może to być na przykład wyjście z pokoju na trzy głębokie wdechy czy przemycie twarzy zimną wodą, by ochłonąć i na spokojnie podejść na nowo do rozmowy z dzieckiem. Pamiętaj, że kryzysy mijają i to tylko etap przejściowy, z którym zmagają się wszyscy rodzice.
Zdj. główne: Tanaphong Toochinda/unsplash.com
