Materiał Partnera
Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
Skala zjawiska przemocy domowej w Polsce jest nieznana, a nawet trudna do oszacowania, bo dysponujemy tylko cząstkowymi danymi. Ale i one, choć niepełne, powinny budzić prawdziwą trwogę.
Według policyjnych danych, w 2021 roku formularz Niebieskiej Karty wypełniło ponad 64 tysiące osób. Zważywszy na fakt, że według ostatniego spisu powszechnego w Polsce jest nieco ponad 10 milionów rodzin, a przede wszystkim na to, że nie wszyscy doświadczeni przemocą domową takie karty wypełniają, ten odsetek jest naprawdę wysoki. Bo choć świadomość co jest przemocą domową w ostatnich latach bardzo znacząco wzrosła, to jednak trzeba pamiętać, że ten wzrost dotyczy przede wszystkim dużych ośrodków miejskich. W mniejszych miejscowościach oraz na wsiach nadal jest z tym znacznie gorzej, a poza tym poczucie wstydu w małych społecznościach jest znacznie większe. Naukowcy zwracają też uwagę, że nie prowadzi się u nas statystyk dotyczących zabójstw, które są skutkiem przemocy domowej.
Do ilości wypełnionych formularzy Niebieskiej Karty trzeba też dodać liczbę samobójstw, do których doszło – jak to ujmują statystyki – w skutek „nieporozumień rodzinnych / przemocy w rodzinie”. Zakwalifikowane do tej kategorii liczby też budzą trwogę. W 2017 roku z powodu przemocy w rodzinie na swoje życie skutecznie targnęło się 285 osób, rok później 261, w 2019 roku 259, a w 2020 roku 214 osób.
Tragiczne statystki są ważne, ale przecież najważniejsze są skutki przemocy domowej, które dotykają tysięcy osób. Psychologowie już dawno stwierdzili, że następstwa tego zjawiska dotyczą właściwie każdej sfery życia i obejmują nie tylko sferę psychiczną i fizyczną, ale także społeczną. „Doświadczenie przemocy odciska szczególne piętno na jej najmłodszych ofiarach, czyli dzieciach. Przemoc wobec nich również często nie bywa ujawniana, ponieważ jej sprawcami, zarówno fizycznej, jak i psychicznej, najczęściej są właśnie rodzice, czyli osoby, które powinny być najbliższe i najbardziej dbać o bezpieczeństwo dzieci” – twierdzi psycholog Katarzyna Chotkowska z Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
Tymczasem, jak wynika z danych Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę z 2018 roku, 27% dzieci w wieku 11-17 lat w ciągu roku od przeprowadzonych badań doświadczyło przemocy ze strony bliskich dorosłych, a w ciągu całego swojego dotychczasowego życia takie doświadczenie było udziałem 41% badanych. Warto odnotować, że jedna trzecia badanych doświadczyła przemocy fizycznej, 20% psychicznej, a 13% było świadkami przemocy domowej.
Przemoc domowa zawsze powoduje negatywne konsekwencje i bardzo często odbija się ona również w życiu dorosłym, a głębokość traumy w dużym stopniu zależy od tego, czy przemoc była jednorazowa, czy też wielokrotnie powtarzana. „Dlatego tak istotne jest jak najszybsze przerwanie cyklu przemocy oraz izolacja sprawcy przemocy od osób doznających krzywdy” – twierdzi Katarzyna Chotkowska z Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Wśród najczęściej wymienianych przez psychologów konsekwencji przemocy wobec dzieci jest nadpobudliwość, depresja, poczucie winy oraz izolacja.
Udowodnienie przemocy domowej jest trudnym zagadnieniem, zwłaszcza gdy jej ofiarami są dzieci, a jest jeszcze trudniejsze, gdy sprawcami są oboje rodzice. Ale przecież nie jest niemożliwe.
Jednym ze sposobów, które jak uczy doświadczenie jest najbardziej efektywne, to skorzystanie z pomocy prywatnego detektywa. Wybierając konkretną firmę lub osobę warto jednak sprawdzić, czy świadcząca usługi detektywistyczne kancelaria dysponuje doświadczeniem w takich właśnie sprawach. Bo udowodnienie przemocy domowej wiąże się jednak ze specyficznymi umiejętnościami, a przede wszystkim wymaga pomocy specjalistów.
Dobrze więc postawić na taką firmę świadczącą usługi detektywistyczne, która ma w swoim zespole psychiatrów i psychologów wyspecjalizowanych w kontaktach z dziećmi i młodzieżą, potrafi nie tylko zdobyć dowody i je zabezpieczyć, ale także odpowiednio zadbać o ich przechowywanie, zgodne z obowiązującym w Polsce prawem.
Wielu z nas będąc świadkami przemocy domowej wobec dzieci staje przed dylematem czy, a jeśli to jak powinni zareagować. Niektórzy zwracają rodzicom uwagę, ale wstrzymują się przed dalszą ingerencją i zgłoszeniem sprawy do państwowych instytucji. Ta wstrzemięźliwość jest zrozumiała – następstwem może być odebranie dziecka rodzicom, co z reguły także jest dla niego traumatycznym przeżyciem. Ale choć dylemat jest zrozumiały, to jednak taka reakcja nie jest dobra. Co gorsza, często ma tragiczne konsekwencje.
Warto sobie uświadomić, że według badań dzieci, które doświadczyły przemocy domowej w dorosłym życiu mają poważne problemy w kontrolowaniu własnych emocji, nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji międzyludzkich, odczuwają mocny, często paraliżujący lęk społeczny, mają silne skłonności depresyjne. W dorosłym życiu łatwo też uzależniają się od substancji psychoaktywnych oraz alkoholu, a wiele ofiar przemocy domowej zostaje pacjentami szpitali psychiatrycznych.
