Dziecko często nie chce chodzić do przedszkola lub szkoły, ponieważ idzie tam po raz pierwszy lub po dłuższej przerwie. Jak z taką sytuacją może poradzić sobie rodzic?
Pierwsze dni w placówce edukacyjnej nie są łatwe dla dziecka ani dla rodzica. Zwykle po miesiącu adaptacji dziecko zaczyna zachowywać się inaczej – zwłaszcza podczas przyprowadzania do przedszkola. Maluch nie chce zostać w przedszkolu po okresie adaptacyjnym, staje się płaczliwe i histeryzuje. Dlaczego dziecko znowu się tak zachowuje?
Większość dzieci lubi nowe zabawki, nowe zajęcia i nowe kolorowe dekoracje. W pierwszych tygodniach dzieci poznają swoją panią, klasę i całe otoczenie. Po kilku tygodniach fascynacja nowym miejscem mija i dziecko nie chce już chodzić do przedszkola.
Początkowo dziecko w przedszkolu jest na adaptacji, czyli kilka godzin dziennie – rodzice starają się wcześniej odebrać malucha. Jednak po okresie adaptacyjnym maluch często zostaje 8 – 10h w przedszkolu. Dłuższy pobyt jest dla dziecka bardzo męczący – nawet jeśli śpi w ciągu dnia.
Okres jesienno-zimowy, to czas wzmożonych infekcji zwłaszcza u dzieci, które dopiero poszły do przedszkola. Maluszki często okazują swoje złe samopoczucie poprzez płacz i przytulanie się do rodzica. Gdy rozwija się infekcja u małych dzieci, to chcą one zostać jak najdłużej w pobliżu swoich rodziców.
W wielu przedszkolach nie ma żadnego procesu adaptacji. Rodzice w takich sytuacjach próbują przekupić malucha słodyczami, zabawką lub wycieczką, aby tylko dziecko zostało w przedszkolu. Takie sposoby nie działają na dłuższą metę.
Warto porozmawiać z maluchem, dlaczego nie chce chodzić do przedszkola i jak się tam czuje. Kolejnym etapem jest rozmowa z wychowawcą dziecka – to on powinien najlepiej znać grupę i swoich wychowanków, może też pomóc rodzicowi zrozumieć zachowanie dziecka.
Zdarzają się sytuacje, w których dziecko nie chce chodzić do przedszkola, bo nie ma czegoś, od czego zależy jego status w całej grupie np. ubrania z licencją czy zabawki. Jeśli rzecz nie kosztuje dużo, to można ją kupić dziecku i pokazać w ten sposób dziecku, że się go słucha i jest ono ważne. Jeśli jednak dziecko chce coraz to nowszych i droższych zabawek lub ubrań warto porozmawiać z wychowawcą i psychologiem szkolnym, aby wytłumaczył dzieciom, że dobra materialne nie są ważne.
W sytuacji, gdy dziecko ma konflikt z innym dzieckiem w grupie lub w klasie, to warto najpierw z nim porozmawiać, zanim podejmiemy kolejne kroki – najczęściej dziecko wyolbrzymia całą sytuację. Dzięki takiej rozmowie rodzic może zrozumieć, czy dziecko wyolbrzymiło sytuację, czy sytuacja jest na tyle poważna, aby porozmawiać o tym z wychowawcą.
Rodzic może wspierać dziecko poprzez:
