Twoje dziecko często wspomina, że chciałoby mieć zwierzątko? Zastanawiasz się, czy to dobry pomysł? A może uważasz, że jest na to za wcześnie? W poniższym artykule podajemy niezbędne informacje na temat przygarnięcia zwierzaka do domu, w którym jest już dziecko. Zapoznaj się z nimi i dokonaj najlepszego wyboru!
W pierwszej kolejności, zanim jeszcze spróbujemy odpowiedzieć na tytułowe pytanie, ważne jest sprawdzenie, jaki tak naprawdę wpływ ma zwierzak na rozwój dziecka. Czy pies, kot lub inny pupil to tylko kompan do zabawy, czy może kryje się za tym coś więcej? Tak, zdecydowanie kryje się za tym coś więcej.
Dziecko wychowujące się pod jednym dachem ze zwierzęciem uczy się empatii, wrażliwości na jego potrzeby, odpowiedzialności za niego oraz miłości i szacunku do innych żywych istot. Zwierzę jest bardzo często najlepszym i najwierniejszym przyjacielem, na którym dziecko może polegać, z którym czuje się bezpiecznie, w pełni akceptowane.
Posiadanie pupila pozytywnie wpływa na zdrowie, obniża poziom stresu, tętno i ciśnienie krwi. Głaskanie i przytulanie go zwiększa poziom oksytocyny, daje uczucie szczęścia, odprężenia i relaksu. Zwierzak zachęca dziecko do aktywności, do podążania za nim, do ruchu. Zauważono, że dzięki temu maluchy szybciej zaczynają raczkować i chodzić.
Korzyści z posiadania zwierzaka są nieocenione, ale trzeba pamiętać, że niekiedy taki duet to prawdziwa mieszanka wybuchowa. Zwierzę to nie tylko przyjemności, ale i obowiązki. Starsze dziecko powinno doskonale zdawać sobie z tego sprawę. Musisz więc wcześniej uświadomić je i przygotować na to – zwierzę to nie jest zabawka! Można powiedzieć, że to długoterminowe zobowiązanie.
Nic nie stoi na przeszkodzie, by dziecko już od urodzenia wychowywało się na przykład z psem lub kotem. Jak już wspominaliśmy, może ono szybciej zacząć raczkować czy chodzić. Od początku uczy się też respektu i zachowania w stosunku do zwierzaka. Kluczowe jest też nauczenie pupila, jak ma się zachowywać w stosunku do dziecka. Twoją rolą jest oczywiście zapewnienie bezpieczeństwa i dziecku, i zwierzakowi – by nie doszło do przypadkowego przewrócenia, pociągnięcia czy zadrapania.
Zwykle w wieku 4–7 lat dziecko świadomie zaczyna pytać o zwierzaka. Jeśli Ty również o tym myślałaś, najpierw przygotuj odpowiednio dziecko i sprawdź, czy to dobry pomysł. Zacznijcie na przykład od opiekowania się roślinką. Jeśli dziecko będzie regularnie ją podlewało i dbało o nią, to znaczy, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że z pupilem również sobie poradzi – oczywiście na miarę jego możliwości. Przedszkolak nie wyjdzie na spacer z psem, ale już bez problemu uzupełni wodę lub karmę. Ustalcie też jasne zasady postępowania wobec zwierzaka. Pilnuj przy tym, by nie zrobili sobie wzajemnie krzywdy.
Kiedy dziecko ma już kilkanaście lat, jest już na tyle świadomie, że nie skrzywdzi niechcący swojego pupila. Może też więcej przy nim robić i opiekować się nim. Zwróć jednak uwagę, że jeśli nastolatek bardzo chce mieć na przykład psa, to nie mogą wszystkie obowiązki spaść na Ciebie. To nie może być chwilowa zachcianka.
Pamiętaj, że w każdym przypadku decyzja o posiadaniu zwierzaka musi być przemyślana i świadoma!
Zdj. główne: Krista Mangulsone/unsplash.com
