Kobiety ciężarne często bardzo boją się porodu. Szczególnie, że jest wiele mitów na ten temat. Czy to bardzo boli? Jak to naprawdę wygląda?
Gdy na teście ciążowym pojawiają się dwie magiczne kreski, wiele przyszłych mam przepełnia mnóstwo pozytywnych emocji. Z czasem pojawia się jednak wiele pytań oraz obaw związanych z nienarodzonym jeszcze maleństwem. Nie ma co ukrywać, że pod koniec ciąży, większość przyszłych mam bardzo się boi nie tylko tego, jak zmieni się ich życie za kilka miesięcy, ale i samego porodu. Czy urodzenie dziecka bardzo boli? Czy są jakieś środki znieczulające? To kilka z pytań, które nurtują ciężarne.
Przyszła mama powinna wiedzieć, że nawet 4 tygodnie przed narodzinami potomka mogą pojawiać się nieregularne skurcze przepowiadające – zazwyczaj wieczorem. Niektóre kobiety obawiają się, że to znak, iż zaczyna się akcja porodowa. Nic bardziej mylnego, skurcze te są dużo delikatniejsze – to reakcja macicy na rozciąganie.
Dopiero, gdy stają się naprawdę silne, częste, regularne i coraz dłuższe, to znak, że dziecko chce już przyjść na świat. Oznaką zbliżającego się porodu jest także odejście wód płodowych i czopu śluzowego (gęstego śluzu, który wielokrotnie jest lekko podbarwiony krwią). Zdarza się, że pojawiają się także dreszcze i biegunka. Gdy pojawi się któryś z objawów, należy niezwłocznie udać się do szpitala.
Kobiety przed urodzeniem dziecka chciałyby chociaż odrobinę przygotować się na czekający je ból. Niestety, gdy zadają pytania o to, to często słyszą odpowiedź od innych mam, że „boli, ale do przeżycia”, albo „boli, jednak tego bólu się nie pamięta” itp. Takie informacje z pewnością im nie pomagają w pozbyciu się lęku przed narodzinami potomka.
Ból porodowy jest spowodowany rozciąganiem mięśni, skurczami oraz uciskiem nerwów w kręgosłupie lędźwiowym. Lekarze mówią, że jest porównywalny z tym, który towarzyszy atakowi kolki nerkowej albo rodzeniu kamienia nerkowego.
To, jak przebiega poród, zależy od wielu czynników. Zdaniem ekspertów duże znaczenie ma nastawienie rodzącej oraz jej przygotowania (warto chodzić do szkoły rodzenia i ćwiczyć oddychanie oraz parcie, dzięki czemu poród może pójść później znacznie sprawniej i mniej boleśnie). Na początku porodu może boleć przede wszystkim brzuch bądź krzyż – czasem i to, i to. Warto wiedzieć, że lokalizacja może się zmieniać np. podczas zmiany pozycji. Dlatego warto tak się układać, by ból był jak najmniejszy. Gdy dochodzi do momentu, gdy główka dziecka uciska na krocze, zazwyczaj kobieta czuje pieczenie, rozpieranie oraz kłucie.
Trzeba jednak wiedzieć, że ból w trakcie porodu nie jest ciągły – pojawia się wraz ze skurczami. Podczas porodu można otrzymać zastrzyk znieczulający zewnątrzoponowy, który niewątpliwie złagodzi ból. Pomóc może także bliska osoba, najczęściej partner, który towarzyszy kobiecie, wspiera i trzyma za rękę. Warto wiedzieć, że położne wręcz zachęcają przyszłe mamy do krzyku, bowiem rozluźnia on ciało i sprawia, że wszystko jest bardziej znośne.
Największym krążącym w sieci mitem o porodzie jest ten, iż ból jest nie do wytrzymania. Gdyby naprawdę taki był – kobiety nie zdecydowałyby się na kolejne dzieci. Nieprawdą jest, że można go także porównać do łamania kości.
Niektóre kobiety są przekonane, że podczas narodzin dziecka leżą nieruchomo niczym w filmach – to kolejny mit. Kobieta wręcz powinna kucać, wstawać, kręcić się i przybierać pozycję, w której jest jej najwygodniej.
Nieprawdziwą informacją jest także ta, która mówi, że na długość porodu wpływa obwód w pasie. Czasem kobiety bardzo szczupłe rodzą dosłownie chwilę, a te nieco większe – kilkanaście godzin. Nie można stwierdzić ile będzie trwał poród po zewnętrznych wymiarach kobiety.
Często powtarza się, że „jeśli Twoja mama miała ciężki poród – Ciebie też taki czeka”. To także nie jest prawdą, nie ma żadnych naukowych dowodów, że to, jak wyglądają narodziny dziecka, zależy od genów.
Zdjęcie główne: Jonathan Borba, źródło: unsplash.com
